‘Oude
tied’ in Den Hoorn
Vanaf 1909 hield Nederland voor het eerst
in de geschiedenis een gezamenlijke tijdszone aan: de Amsterdamse tijd. In 1940
werd dit onder invloed van de bezetters veranderd in de Midden Europese tijd.
In beide tijdstelsels was sprake van het verzetten van de klok in de zomer. In
het stelsel vóór 1940[1] werden
daarvoor echter verschillende regels toegepast[2]; er was
nog ruimte voor een soort ‘eigen invulling’.
Zo hielden ze aan Den Hoorn gewoon vast
aan de ‘oude tied’ – ze behielden de wintertijd als andere dorpen op het eiland
overgingen op zomertijd. Het kón; dorpen waren toen op zichzelf staande gemeenschappen,
die niet op dagelijkse voet rekening met elkaar hoefden te houden. Den Burg en
De Koog gebruikten in ieder geval de zomertijd, aldus oudere Texelaars die we erover
spraken. Neef Frans Barhorst en Piet Michielz. weten van Den Hoorn. Frans denkt
dat de Hoornders geen boodschap hadden aan het tijdverschil vanwege het
boerenbedrijf. Z’n vrouw Vroon wijt het
aan eigenwijze boeren: ‘aan die zomertijd doen we niet mee’. Wie van het
buitengebied – qua klok - nog bij Den Hoorn hoorde en wie niet, was vaag. Michiel
woonde door de week bij zijn tante Kee op Martinushoeve, maar was juist op
zondag bij zijn ouders in Den Burg. Daardoor had hij in ieder geval op zijn
vrije dag minder tijd te besteden met zijn verkering, vanwege dat vermaledijde
tijdverschil. Ook vader Cornelis en zijn ventende zoons moesten er rekening mee
houden. Als je niet oppaste, kwam je net binnen bij het middag- of avondeten en
dat hoorde natuurlijk niet.